Verða sett bráðabirgðalög?

Ég verð að viðurkenna að ég skil ekki nógu vel þá lagaflækju sem veldur því að maki móður í staðfestri samvist er samt ekki lagalaga séð foreldri barns - ef tæknifrjóvgun fór fram erlendis. En ég get ómöguleg séð annað en að þetta sé mismunun og óréttlæti og spyr hvort sett hafi verið bráðabirgðalög af minna tilefni en því að þessir foreldrar fái ekki réttar greiðslur úr Fæðingarorlofssjóði. Hvort það má síðan taka lengri tíma að hagræða öðrum pörtum laganna þori ég nú ekki að segja því að bráðabirgðalög eru almennt ekki heppilegur kostur. Höfum í huga að þetta mál sem varðar aðstöðumun foreldra er líka réttlætismál vegna barnanna.

Verða að frjóvgast hérlendis

eða ær

Alltaf leiðist mér þegar ær eru kallaðar rollur, nema í samsetningunni túnrolla. "Rolla" er niðrandi orð um á en ég hef aldrei heyrt orðið túnær.

En ég verð að viðurkenna að fyrirsögnin "Björninn væntanlega ær" hefði misskilist.

Björninn væntanlega rolla

Nykrar og bleikir hamrar

Ég hef verið að fletta nýju símaskránni, aðallega til að skoða myndasöguna eftir Hugleik Dagsson. Og ég held hann sé forspár þegar kemur að baráttunni um hver fær að stoppa upp ísbirnina: Því að á bls. 885 og áfram er saga af þeirri hugmynd að veiða nykur fyrir húsdýragarðinn til að "boosta" túrismanum "eins og moðerfokker". En þar sem þeir reyndust friðlýstir, í sögunni, varð að koma í gegn frumvarpi til að heimila veiðarnar. Síðar í sögunni kemur fyrir bleikur hamar og þrátt fyrir "ekkert sérstaklega macho lit" (bls. 1191), sem ein sögupersónan er látin gera grín að, kemur hann að gagni.

Kom ísbjörn upp um hestana?

Mismunandi eftir brautum og háskólum

Þegar spurt er um aðsókn í kennaranám virðist býsna oft spurt um grunnskólakennaranám við Kennaraháskóla Íslands en ekki kennaranám fyrir leikskóla eða framhaldsskóla eða kennaranám í öðrum háskólum, t.d. Háskólanum á Akureyri, sem býður nám til undirbúnings kennslu á þessum skólastigum þremur. Eftirspurn eftir námi í kennslufræði til kennsluréttinda hefur þannig aldrei verið meiri en í ár - ef miðað er við eftirspurn við Háskólann á Akureyri - og þannig virðist mér að svarið við spurningunni í fyrirsögninni sé engan veginn ótvírætt - kannski er það meira að segja "nei" ef grannt er skoðað.

Ein af skýringunum á því umsóknum um grunnskólakennaranám fjölgar ekki getur verið jákvæð fyrir kennarastarfið, það er sú að ungt fólk bíði eftir fimm ára náminu sem hefst haustið 2009. Önnur skýring getur verið sú að ungt fólk - reyndar ungt fólk á öllum aldri - sjái í auknum mæli hag sínum best borgið með að fara í margvíslegt grunnnám (bakkalárnám) í háskóla, jafnvel meistaranám, og bæta við sig kennaranáminu á eftir. Ég hef ekki kannað þetta markvisst en hef samt ástæðu til að gruna þetta.

Varla verður því þó móti mælt, sem fram kemur í fréttinni, að ástæða er til að huga að starfskjörum kennara á öllum skólastigum, einkum og sér í lagi ef okkur sem þjóðfélagi er alvara með að styrkja menntakerfið. Hluti af kjörunum er góð menntun kennara og fjölbreyttir möguleikar til að komast í kennarastarf.

Minni áhugi á kennslu?

Náttúrusjóðurinn Auðlind

Fréttatilkynning: "Næstkomandi föstudag, 20. júní, verður haldinn kynningarfundur í Þjóðminjasafninu vegna stofnunar Auðlindar-Náttúrusjóðs. Áhugafólk um náttúruauðæfi Íslands hefur um árabil unnið að stofnun sjóðsins, sem tekur að sér að styrkja endurheimt og viðhald náttúruauðlinda landsins. Sjóðurinn á sér ekki fyrirmyndir hér á landi, en erlendis eru til hliðstæðir sjóðir, oft samstarfsvettvangur einkaaðila, fyrirtækja og hins opinbera, sem vinna að verklegum framkvæmdum á sviði umhverfisverndar.

Að Auðlind standa nokkir áhugasamir einstaklingar sem eiga að baki ólíka reynslu í atvinnulífinu. Meðal þeirra eru: Frú Vigdís Finnbogadóttir fv. forseti Íslands, Guðmundur Páll Ólafsson rithöfundur og náttúrufræðingur, Orri Vigfússon formaður NASF Verndarsjóðs villtra laxastofna, Haraldur Sigurðsson jarðfræðingur og prófessor, Jóhann Ísberg ljósmyndari, Þórólfur Árnason forstjóri SKÝRR, Andri Snær Magnason rithöfundur, María Ellingssen leikstjóri, Þóra Ellen Þórhallsdóttir prófessor, Ívar Kristjánsson fjármálastjóri CCP, Ragnhildur Sigurðardóttir vistfræðingur, Snorri Baldursson líffræðingur og Salvör Jónsdóttir skipulagsfræðingur ­svo nokkrir séu nefndir."

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Auðlind

Ísbjörn óskast! Deilt um uppstoppunarrétt ísbjarnarins?

Hmm, er það virkilega svo að það verði deilur um hver fái að sýna uppstoppaðan ísbjörn? O, jæja. En skömmu áður en ísbjörninn var aflífaður í gær gat eftirfarandi að lesa á vef Umhverfisstofnunar:

17.6.2008 : 17:00 Ísbjörn óskast! Það er stundum gaman að tilviljunum. Fyrirsögnin er tilvísun í leikrit Sigurbjargar Þrastardóttur sem frumsýnt var fyrir þremur árum, á 15. júní, sama dag og Skagabjörninn stígur á land. Fjallaði það um ísbjörn sem var að sækja um vinnu í dýragarði og ekki hvaða dýragarði sem var heldur dýragarðinum í Kaupmannahöfn.

Hvítabjörninn á Stokkseyri?

Hvað með karla?

Ég er viss um að það er mikið til í þessu. Fyrir 32 árum tók ég mig til og vildi grennast en ákvað gefa mér góðan tíma á morgnana og borða nokkurn veginn eins mikið og mig langaði til en strangt aðhald við aðrar máltíðir, einkum síðari hluta dagsins. Árangurinn lét að einhverju leyti á sér standa, eins og hér kemur líka fram, en hann svo kom hann og entist í tvo til þrjá áratugi.

Stór morgunverður auðveldar megrun

Það verður sjálfsagt myndarbragur á þeim búskap

... segir Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir í Morgunblaðinu í dag (bls. 2) þar sem hún fagnar því að sátt náðist milli þriggja systra um að ein þeirra, Laufey Sigurðardóttir fiðluleikari, í félagi við Höfðafélagið, myndi eignast landskika og sumarhús sem fara hafði átt á uppboð til að systurnar gætu slitið sameign sinni. Jafnframt óskar Steinunn Ólína Mývetningum "farsællar sambúðar" við systur sína.

Um farsæla sambúð Mývetninga við Laufeyju mælir Steinunn Ólína afar rétt. Þannig hefur Laufey lagt menningarlífi í Mývatnssveit gott lið, t.d. með tónlistarhátíðinni Músík í Mývatnssveit um páska. Ég er Laufeyju mjög þakklátur fyrir hennar framlag og hef notið þessara tónleika í nokkur skipti. Ég geri ráð fyrir að niðurstaðan í Höfðamálinu stuðli að áframhaldandi samstarfi og framlagi Laufeyjar til menningarlífsins.

Höfðafélagið er félag einstaklinga, sem flestir tengjast Mývatnssveit, og hefur það markmið að eignast allan Höfða til að sveitarfélagið eigi þar allt land og bæti þannig við þann almenningsgarð og fólkvang sem amma systranna, Guðrún Pálsdóttir, gaf sveitarfélaginu fyrir nærri 40 árum. Höfðafélagið safnar nú fé til að fjármagna kaupin. Bankanúmer þess er 1110-05-402540 og kennitala 631106-1100. Það er ánægjulegt að samstarf hefur komist á við Laufeyju um málið. 

Uppboð á Höfða við Mýtvatn fellt niður

Vonandi tekst að koma öllum Höfða í almenningseigu

Vonandi tekst Höfðafélaginu að eignast afganginn af Höfða í Mývatnssveit. Markmið félagsins er að afhenda landið sveitarfélaginu til eignar og sameina þannig land Höfða sem kalla má sveitargarð, því að vissulega lítur ekki allur Höfði mjög náttúrlega út með barrtrjám sem þar var plantað. Eins og fram kemur í fréttinni er verið að bjóða upp til að slíta sameign erfingja Guðrúnar Pálsdóttur sem gaf sveitarfélaginu meginhluta Höfða fyrir tæpum 40 árum. Vilji Guðrúnar mun þó hafa verið skýr: að eignin rynni til sveitarfélagsins ef erfingjar hennar vildu ekki nota land og gamalt hús sem því fylgir.

Margvíslegar hugmyndir eru uppi um hvað gera má í Höfða, verði þessi lóð og hús að almenningseign. Meðal þeirra sem ræddar voru á aðalfundi Höfðafélagsins 16. júní á sl. ári eru: Ljósmyndasafn að hluta tileinkað listamanninum Bárði sem byggði Höfða; náttúruskoðunarsetur, m.a. fuglaskoðun; kyrrðarsetur fyrir listamenn eða rannsóknarsetur fyrir tónlist og sönghefðina í Mývatnssveit þar sem sjaldan koma saman þrír án þess að syngja allt af fjórraddað (kannski aðeins ýkt); upplýsingamiðstöð fyrir málefni er tengist Mývatnssveit, t.d. náttúrufarsrannsóknir eða veiðiskap; safn um sögu Hafurshöfða sem Höfði stendur á. Hér af mörgu að taka og alveg augljóst hvers vegna Höfði þarf að vera í almenningseigu.

Og þess má til viðbótar geta að á aðalfundi Höfðafélagins sl. sunnudag (8. júní) var sérstakleg velt vöngum yfir því hvort yrði mikill vargur á uppboðsdeginum því að ef margmenni kemur til þátttöku í uppboðinu er húsið of lítið til að halda uppboðið innan húss. Mér sýnist af veðurspá að dæma að það gæti einmitt orðið vargur í dag.

Höfði boðinn upp í dag

Matvælaöryggi

Var að hlusta á Spegilinn í Ríkisútvarpinu (www.ruv.is, rás 1) þar sem rætt var um hvaða áhrif hækkun flutningskostnaðar hefur á viðskipti. Íslendingar þurfa að flytja inn talsvert af matvælum en við framleiðum líka talsvert. Við þessar aðstæður er maður ánægður með að ekki hafi verið gengið af íslenskum landbúnaði dauðum. En það þarf meira til: Það þarf að hlúa að honum vegna hækkana á erlendum aðföngum, það þarf að niðurgreiða orkuverð, t.d. til gróðurhúsa svo að við verðum síður háð innflutningi á erlendu grænmeti. Það er miklu stærra öryggismál að hér sé nóg að borða en að við fáum hingað franska dáta öðru hverju.