Kaninn er skæður

Já, ég vissi það alltaf að kaninn væri skæður, sama þótt hann sé útvarpsstöð með stórum staf  (Ég vona að þessi broskall verði hafðu með ef einhver vitnar í ummælin.) Eða sýna þessir atburðir að hann sé bara pappírstígur?

Segja Kanann hafa valdið tugþúsunda tjóni

Alaskalúpína og skógarkerfillinn

Íslensk náttúra hefur eignast góða liðsmanneskju í umhverfisráðherra, Svandísi Svavarsdóttur, sem bað helstu fagstofnanir á sviði náttúrufræða og landgræðslu að leggja fram tillögur um hvernig standa skyldi að því að hefta útbreiðslu á ágengum framandi tegundum, eins og er tækniheitið yfir það sem kalla má ránplöntur á kjarnyrtri íslensku. Reyndar eru orðin ágengur og framandi alls ekki nein tækniheiti heldur tilraun til að segja hlutlaust frá eiginleikum plantnanna. Vandinn er nefnilega sá að lúpínan er æskileg á vissum svæðum í meðförum fagfólks - rétt eins og vissar tegundir af eitri eru réttlætanlegar í meðförum þjálfaðra meindýraeyða en eiga alls ekkert erindi í hendurnar á mér og þér, rétt eins og fjöldinn allur af lyfjum yrði stórskaðlegur ef aðrir en læknar ávísuðu þeim til þeirra sem þurfa á þeim að halda. En í höndunum á ákafafólki við landgræðslu þá veldur hún þeim spjöllum á landinu sem eru ljós. Ef til vill er versta hneykslið lúpína í Morsárdal við Skaftafell í Vatnajökulsþjóðgarði - en dæmin eru út um allt. Lúpínan er t.d. víða í Reykjavík, jafnvel þótt á stundum hafi verið unnið starf við að hefta útbreiðsluna. En ég veit ekki um nein not af skógarkerflinum sem freistar þess nú að leggja undir sig Hrísey og hefur unnið stór spjöll í Reykjadal í Suður-Þingeyjarsýslu.

Tillögur Náttúrufræðistofnunar og Landgræðslunnar fela meðal annars í sér:

• Alaskalúpína verði bara notuð á skilgreindum landgræðslu- og ræktunarsvæðum
• Alaskalúpína og skógarkerfill verði upprætt á svæðum ofan 400 metra hæðar, í þjóðgörðum og öðrum friðlýstum svæðum.
• Takmarkað verði tjón af völdum alaskalúpínu og skógarkerfils í íslenskri náttúru
• Kostir lúpínu við landgræðslu á rýrum svæðum.

Sjá meira á: http://www.umhverfisraduneyti.is/frettir/nr/1622