Einangrunarstefna Bandaríkjanna úr sögunni?

Skyldi Obama draga úr einangrunarstefnu Bandaríkjanna? Skyldi hann draga úr heimsvaldastefnunni? Skyldi ákvörðun hans gagnvart Kúbu merkja það að Bandaríkin falli frá Monroekenningunni frá 1823 um Ameríku sem áhrifasvæði sitt? Athyglisvert er hið verkhyggjulega (pragmatíska) viðhorf hans um að stefnan gagnvart Kúbu hafi ekki virkað - og líklega er ekki hægt að leggja neitt annað út af þessu. Á að túlka þetta á einhvern hátt sem uppgjöf Bandaríkjanna? Mér þykir sennilegt að Obama myndi segja "sá vægir sem vitið hefur meira", en ekki samþykkja að um uppgjöf sé að ræða. Og svo er sá möguleiki að brottfluttir Kúbverjar, sem ferðast aftur til Kúbu, muni á einhvern hátt færa Kúbu aftur undir áhrif Bandaríkjanna og Obama hafi verkhyggju- fremur en hugmyndafræðilega öfgaafstöðu til þess.

Obama: Kúbustefna hefur ekki virkað

Athugasemdir

[Gísli Þ. Magnússon 20.4.2009 kl. 10:09]

Mér sýnist að með þessu sé þetta merki um veikleika hjá Bandaríkjunum og merki um að almennt séu Bandaríkin að veikjast á alþjóðavísu.  Nokkuð sem ætti að gleðja andstæðinga þeirra þ.á. m. vinstrimenn.

Svona undanlátssemi gerfur undan öryggi Vesturlanda þannig að ýmis öfgaríki t.d. Íran, Súdan, Pakistan og N-Kórea geta nú vaðið upp og gert það sem þeim sýnist.  Allt bendir til þess að Íranir verði komnir með kjarnorkuvopn innan fárra ára, og að N-Kórea sé að koma sér upp umtalsverðu af kjarnavopnum.  Ofsatrúaröfl eru að ná yfirhöndinni í Pakistan, og þá er ekki langt í það að hryðjuverkamenn fái brátt kjarnorkuvopn sem þau muni beita af miskunnleysi gegn þeim sem þeir telja sig eiga sökótt við.

Það er furðulegt að nú eru engar friðarhreyfingar að mótmæla þessum áformum Írana né N-Kóeru, hvað þá mennréttindasamtök að mótmæla mannréttindabrotum sömu ríkja, auk ríkja eins og Súdan.  Þetta bera að skilja sem svo að þessi samtök séu almennt sammála stefnu og gjörðum þessara ríkja og hafi velþóknun á þeim.

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 20.4.2009 kl. 11:55]

Takk fyrir ábendingarnar, Gísli, en hvaða friðarhreyfingar nákvæmlega ert þú að tala um?

[Gísli Þ. Magnússon 20.4.2009 kl. 13:35]

Sæll.

Ég var nú að tala um ýmis friðar- og mannréttindasamtök úti í heimi.  Ég veit að friðar- og mannréttindasamtök hér geta ekki mótmælt Íran, N-Kóreu eða Súdan, því þessi lönd eru ekki með nein sendiráð hér á landi.

Aldrei heyrir maður um nein mótmæli gegn þessum ríkjum erlendis frá af hálfu mannréttinda- og friðarhópa.  Veist þú til þess, Ingólfur?

Þessi lönd virðast geta farið sínu fram óáreitt.  T.d. afneitar forseti Írans að helförin hafi átt sér stað, nokkuð sem menn hafa verið dæmdir fyrir á Vesturlöndum, enda er nánast um guðlast og helgispjöll að ræða. 

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 20.4.2009 kl. 14:30]

Afneitun helfararinnar og afneitun þess að Ísraelsmenn beiti kynþáttahyggju gegn Palestínufólki - er það ekki orðið nokkuð sambærilegt? Ég veit ekki hvað er sambærilegt í þessu en helförin er ekki réttlæting þess að Ísraelsmenn fái að fara sínu fram eins og þeir hafa gert, síðast í vetur, en raunar alltaf.

Sjálfsagt gætum við skoðað síður Amnesty og fundið gagnrýni þeirra á nefnd ríki, sum eða öll. Kvennahreyfingar eru virkar gegn misnotkun kvenna, og svo framvegis.

En góður punktur þetta með sendiráðin og að það þýði lítið að mótmæla ef enginn er til að mótmæla við.