Samsæri: Var Karadžic aldrei týndur?

Ég hef lengið átt erfitt með því að trúa því að ekki væri hægt að finna Karadžic og í útvarpsfréttum ruv.is rétt áðan kom fram í viðtali við Silju Báru Ómarsdóttur stjórnmálafræðing að fund karlsins bæri upp á áhuga Serba að tengjast Evrópusambandinu sem hefur sett þeim skilyrði um að finna stríðsglæpamennina úr Bosníustríðinu.  

Karadžic á að gjalda misgjörða sinna og þótt fyrr hefði verið, en mál hans fer reyndar fer dómstól sem gengur út frá því að fólk sé saklaust þar til sekt þess sé sönnuð, og það er gott að svo er. Ég vona að í kjölfarið muni alþjóðasamfélagið reyna að koma höndum yfir leiðtoga Ísraelsmanna vegna framkomu þeirra við Palestínumenn, og einnig leiðtoga annarra voldugra þjóða sem standa í stríðsrekstri, og fela dómstólnum í Haag að skera úr um sekt þeirra eða sakleysi.

Karadžic skrifaði um heilsu

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 22.7.2008 kl. 13:50]

Sagan á eftir að gera upp fasisma Ísraela og útrýmingartilburði þeirra í garð Palestínu.

Sveiattann.

Ég vissi ekki þetta með skilyrði Evrópusabandsins um að finna stríðsglæpamennina fyrr en ég las pistilinn.  Merkilegt að ekki hafi verið hægt að finna manngarminn í nútímanum þar sem enginn getur leynst.

I wonder why.

[Edda Agnarsdóttir, 22.7.2008 kl. 15:49]

Já þetta er allt ein pólitík - og afneitun eða hræðsla nema hvortveggja sé.

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 22.7.2008 kl. 17:16]

Jenný og Edda, takk fyrir innlitið. Mikið búið að ræða þetta mál í fjölmiðlum í dag, heyri ég.

[Skúli Skúlason 23.7.2008 kl. 11:25]

 

Góðan daginn Ingólfur Ásgeir  og þakka þér fyrir þessa áhugaverðu samantekt.

Karadíc  fær nú sinn dóm, en er það nokkur dómur, þó að hann þurfi að sitja í fangelsi það sem eftir er lífsins, í vernduðu umhverfi fangelsis, þar sem hann fær nóg að borða og væntanlega skrifa endurminningar sínar og aðgang að nógum bókum og upplýsingum?

Hitt er annað mál, var hann stórkarl í fjöldamorðum, þegar litið er til sögunnar? Ég held ekki.

Þú minnist á Hitler og Stalín.  Báðir voru þeir broddar og forystumenn pólitískra stefna, sem voru kveðnar í kútinn á tiltölulega stuttum tíma.  Hins vegar höfum við einnig 1400  ára árás  hins pólitíska Íslams ,,Jihad“  á Ekki-Múslíma (Kafírana) sem hefur að baki svo margföld morð, þjóðarmorð og þjóðernishreinsanir plús eyðileggingu, menningarheima og menningarverðmæta að ekkert þekkist jafn illt  og blóði drifið  í mannkynsögunni.

Eftir fráfall Múhameðs, þá leysti Abu Bakr (faðir Aishu) , sem var fyrsti  Kalífinn, allan guðfræðilegan ágreining með þeirri pólitískri ákvörðun  að drepa þá sem vildu yfirgefa Íslam  með sverðinu (sú stjórnmálalega stefna gildir enn þann daginn í dag).   Úþenslustefna (Jihad) Umars (annars Kalífans, sem var nokkurs konar Guð-Páfa-Konungur)  kom eins og sprengja framan í hina vantrúðu.  Úþenslustefnan (Jihad) eyðilagði hin Kristnu Mið-Austurlönd og hina Kristnu Norður-Afríku. Fljótlega á eftir mættu hinir Persnesku Zoróastriar  og Hindúar Indlands  sömu örlögum  af hendi ,,Jihad“.  Hin stjórnmálalega saga Íslams er eyðilegging Kristnidómsins í Mið-Austurlöndum, Egyptalandi, Tyrklandi og Norður-Afríku.  Helmingur Kristnidómsins tapaðist. Áður en Íslam kom  inn  á sviðið, þá var Norður Afríka  suður svæði Evrópu (sem hluti hins Rómverska ríkis). Um 60 milljónum Kristinna manna var slátrað í þjóðarmorðum á meðan á þessum Jihad hernaðaraðgerðum stóð.

Helmingur hinnar glæsilegu Hindúamenningar var gjöreytt og 80 milljónir Hindúa drepnir.

Fyrstu vestrænu Buddistarnir voru Grískir afkomendur herja  Alexanders Mikla þar sem nú heitir Afganistan. Jihad eyðilagði allan Búddisma með fram Silkiveginum. Um 10 milljónir Búddista létust. Sigurinn yfir Búddismanum er hin raunverulega afleiðing  starfsemi íslamskrar varnar og  friðarbaráttu. (athugið að orð og hugtök íslams eru yfirleitt þveröfug við skilning vesturlandabúa á sömu orðum og hugtökum.)

Zoroastrianismi var upprættur í Persíu.

Gyðingar  urðu eilífðar undirsátar á meðan Íslam ríkti.

Í Afríku hafa yfir 120 milljónir Kristinna manna og elddýrkenda látist s.l. 1400 ára  (Jihad) Krossferða Múslíma.

Um það bil 270 milljónir Ekki-Múslíma týndu lífi s.l. 1400 ár til dýrðar hinu stjórnmálalega Íslam. (Ekki er vitað hve margir Múslímar týndu lífi á altari málstaðar Allah hins mikla  og hve margar ekkjur og munaðarlaus börn þeir létu eftir sig. Innsk. Þýðanda).  Þetta eru allur sá hafsjór tára, örvæntingar og sorgar ,,hinna íslömsku krossferða/Jihad,“  sem ekki er kent um neitt í skólum.

Grundvöllur alls hugmyndaheims Ekki-Múslíma hrundi gagnvart hinum stjórnmálalega íslamska hugmyndaheimi og tvöfölda  siðgæði.  Við  höfum nú þegar minnst á að fyrstu hugsuðir okkar gátu ekki einu sinni nefnt nafn innrásarherjanna,  sem MÚSLÍMA. (Pólitísk rétthugsun er ekki ný uppgötvun dagsins í dag, því síður eru pólitískir afréttarar neitt nýtt á nálinni heldur. Innsk. Þýðanda). Við búum ekki yfir neinni aðferð við að skilgreina Íslam. Við getum ekki komið okkur saman um hvað Íslam er (frekar en Múslímar, innsk. Þýðanda) og vitum ekkert um þjáningar okkar sem fórnarlamba 1400 ára langs  ,,Jihad“ (Íslamskra krossferða).

Sjá:  http://blogg.visir.is/hermdarverk/2008/06/05/hi%c3%b0-stjornmalalega-islam-iv-hluti/

Bestu kveðjur,

 

 

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 23.7.2008 kl. 20:30]

Takk fyrir innlitið, Skúli. Ég minntist nú ekki á Hitler eða Stalín í færslunni minni heldur samtímann. Ég mæli alveg sérstaklega með réttlátri málsmeðferð í þessu máli sem öðrum.