Traust efnahagsstjórn?!

Sjálfstæðisflokkurinn, sem hefur mælst með ódýrustu auglýsingarnar í kosningabaráttunni, sækir nú í sig veðrið við að auglýsa og leggur áherslu á trausta efnahagsstjórn, t.d. í einni sem sýnir forsætisráðherra í helgarjakka og blárri peysu utan yfir fráhnepptri skyrtu. Fullyrt er að traust efnahagsstjórn sé stærsta velferðarmálið. En fyrir hvern? Í auglýsingunni - sjá t.d. Moggann 6. maí, bls. 41 - er beitt markvissum blekkingum með því að fullyrða að kaupmáttur hafi aukist um 75% frá árinu 1994 og atvinnuleysi „sem áður var mikið vandamál er nú svo að segja óþekkt". Blekkingin felst í að velja upphafsár til samanburðar á hagstæðan hátt - Sjálfstæðisflokkurinn hefur nefnilega verið óslitið við völd frá 1991. Fyrstu árin eftir valdatöku hans voru heilmikil atvinnuleysisár, sennilega þau mestu frá því í heimskreppunni milli 1930 og 1940. Af hverju velur flokkurinn ekki upphafsárið 1991 til samanburðar? Er sá samanburður ekki nógu hagstæður?

Skuggahliðar velmegunar Sjálfstæðisflokksins eru því miður æði margar: Versnandi tannhirða barna ætti ekki að eiga sér stað í svo ríku landi. Fátækt fólks með börn veldur óþolandi aðstöðumun barna á grunnskólaaldri til tómstundaiðkunar. Aðbúnaður háskólanema hefur ekki batnað í takti við fjölgun þeirra enda eru framlög ríkis á nemanda með þeim lægstu sem þekkist í sambærilegum löndum - og nemendur þurfa að borga þó nokkurt skrásetningargjald. Við sem störfum í Háskólanum á Akureyri munum vel fjárskortinn hér fyrir einu til tveimur árum. Og Háskólinn er líka tilraunastofa einkavæðingar í húsnæðismálum. Lyfja- og lækniskostnaður stórhækkaði, sennilega mest á fyrstu stjórnarárunum. Rányrkja á náttúrunni er gífurleg en síðast en ekki síst hafa auðlindir verið afhentar kvótakóngum og álfurstum - það er ekki bara Framsóknarflokkurinn sem ber ábyrgð á eyðileggingu náttúrunnar, þótt ég ætli nú ekki bera sérstakt blak af honum.

Almenn stefna Sjálfstæðisflokksins felst í því að hygla þeim ríku á kostnað þeirra smáu. Honum hefur orðið ágengt í þessum efnum - það sýnir t.d. þróun skattleysismarka. Þetta þarf að stöðva í kosningunum á laugardaginn þannig að takist að mynda ríkisstjórn án Sjálfstæðisflokksins. Atkvæði greitt vinstri grænum - XV - er atkvæði greitt aukinni velferð og meiri jöfnuði, gegn fátækt og með náttúruvernd.

Athugasemdir

[Hlynur Hallsson, 7.5.2007 kl. 23:25]

Takk fyrir góðan pistil Ingólfur. Þetta er einmitt málið. Bestu kveðjur,

[Óli GH 8.5.2007 kl. 00:12]

Ætli ástæðan fyrir ártalinu 1991 sem viðmiði sé ekki notuð til þess að vera ekki að styggja samstarfsflokkinn um of frekar en að menn skammist sín fyrir tímabilið.

[Friðrik Dagur Arnarson 8.5.2007 kl. 12:08]

Já Sjálfstæðisflokkurinn ætlar enn að leika úlfinn í sauðagærunni. Allt svona gott og fallegt, eins og í baráttunni fyrir sveitastjórnarkosningarnar og seinast til Alþingis. Og samkvæmt því sem fram kom í umfjöllun um stjórnamálaauglýsingarnar í sjónvarpinu í gær þá skoðar fólk bara myndir og fyrirsagnir en kynnir sér ekki innihald umræðunnar. Sorglegt. Fáir flokkar græða eins á því og íhaldið, því það kann að setja upp glæsta framhlið þó innistæðan á bakvið sé ekki mikil. Efnahagsstjórnin sem menn guma er af er einmitt dæmi um þetta. Hámenntaður framhaldsskólakennari var t.d. að skoða bókhaldið sitt aftur í tímann. Síðustu 5 árin hafa laun hennar hækkað um 12.000 krónur á mánuði, en á sama tíma hafa t.d. fasteingagjöld, afborganir af íbúð, tap á barnabótum og vaxtabótum vegna jarðarskattaáhrifa leitt til þess að kostnaður hennar hefur aukist um rúm 80.000 á mánuði. Ekki vegna tilverknaðar hennar sjálfrar heldur vegna efnahagsstefnunnar. Og þó hægt sé að fá út meðaltalskaupmáttaraukningu þá dugar slíkt skammt á móti hinu. Kennarinn er því í sömu sporum og svo margir aðrir, alls konar aukaverkanir sem lenda á almenningi gera það að verkum að erfiðara er að láta enda ná saman, þrátt fyrir allt tal um góðæri. Vonandi man fólk eftir því á kjördag og lætur ekki úlfinn í pelsinum plata sig.

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 9.5.2007 kl. 06:56]

Takk fyrir þetta, Hlynur, Óli og Diddi!